Hölderlinin Deliligi

Hölderlin, kirk yasinda aklini yitirmeyi makul buldu. R. Walser Hölderlinin hayati, tam ortasinda ikiye bölunur. 1770 ile 1806 arasindaki ilk 36 yilinda gundelik hayattan fazlaca uzak olmaktan korksa bile, gucu ölcusunde zamaninin dunyasinda yasayip o dunyanin olaylarina katilan Hölderlin, 1807 ile 1843 arasindaki ikinci 36 yilini bir duvar onu dis dunyadan ayiriyormuscasina temastan kacarak olaylardan uzakta gecirir ve hayata karsi tavrini, her tur tarihsel niteligin izlerini silmek uzerine kurar. Hölderlinin Deliligi, Hölderlinin, hayatinin ikinci yarisinda delilik teshisini gönullu olarak kabul etmesi uzerine Giorgio Agambenin bu durumun nedenlerine felsefi acidan egildigi bir kroniktir. Agamben, Hölderlinde aktif ve pasif, kamusal ve özel, akil ve delilik, guc ve eylem, komik ve trajik arasindaki karsitligi etkisiz hale getiren ve Hölderlinin Bati dusuncesine biraktigi politik mirasi temsil eden alisilmis bir yasam görur. Alisilmis yasam, siirsel bir yasamdir; kararlastirilamayacak veya emredilemeyecek bir sekilde, insanligi siirsel olarak icinde yasatir. Hayatin kendisi de dahil olmak uzere her sanatta ve calismada basarisizligi tek kader olarak kabul eden bir hayat...